رواية بقلم أميرة حسن
ومشيوا ولسه هيركبوا شافت الشخص ال شافته الصبح
الشخص: يا أنسه يا أنسه
سجده: انت تانى
مريم باستغراب: مين حضرتك
الشخص: انا أ المنشى كنت جاى اعتذر لحضرتك على ال حصل الصبح
سجده بتنهيده: حصل خير
أ: ياريت متزعليش وانا تحت أمرك فى أي حاجه ده الكارت بتاعى لو احتاجتى اى حاجه أنا موجود عن أذنك
مريم بصه: ده مشى
سجده: ياستى يلا يلا
وفجأه جالها رساله من نفس الايميل ال لها قبل كده مكتوب فيه ( حك جدا فى المستشفى …….)
سجده بوع: مريم ماعبانه اووى انا لازم اروحلها
مريم بخضه: طنط فاطمه
سجده: لاء ماما كريمه
مريم: انتى ه هتروحي تاني للز”فت ال اسمه مصطفى ده
مستنتش رد مريم وركبت تاكسى وطلعت على العنوان ال كان فى الرساله
مصطفى بعصبية: انتي ازاى تعملى كده انتى مجنو”نه
نيرمين ببرود: والله انا معملتش غير الاصول مراتك وخلاص عرفت ومشيت وامك كان لازم تعرف
مصطفى من شعرها پعنف وقال: انتي ال ى الرساله لسجده
نرمين بسخريه: لاء مش انا بس كنت ناويه اعمل كده اهي جت من عند ربنا
مصطفى سابها وهو بيستوعب ال بيحصل حواليه وقال: ط طب مين ال قالها
نيرمين بشماته: معرفش مين بس الظاهر حبايبها كتير
نيرمين: عشان ده بيتى وانت ال كتبت ليا ده بأرادتك مضر”بتكش على ايدك
مصطفى: بس كنا متفقين أن امي هتقعد معانا لكن انتي بتطرد”يها
نيرمين ببرود: والله انا حره ده بيتى واقعد فيه ال انا عايزاه وامشي برضوا ال انا عايزاه
مصطفى بصلها ب وخرج من البيت قبل مايو”لع فيها
نيرمين پحقد: ولسه انتوا شوفتوا حاجه
سجده دخلت المستشفى وهي وسألت على أوضة كريمه وراحت عندها ودخلت
سجده بوع: مالك ياماما مالك ياحبيبتى الف سلامه عليكي
كريمه بحزن: سجده ياحبيبتى كنتى فين حقك عليا ياحبيبتى
سجده: انتى ملكيش ياماما فى حاجه
كريمه پقهر: انا معرفش ابنى عمل كده ليه تخيلى تي انا مليش مكان فى بيتى دلوقتي
سجده بع فهم: ازاى
كريمه حكت ليها كل ال حصل
سجده بصه: ازاى يطلع بالوقا”حه دي كلها
